Woda oczyszczona jest używana we wszystkich przemysłach i organizacjach związanych z nauką. Międzynarodowe i krajowe władze standaryzujące określają standardy jakości wody dla ogólnych typów zastosowań:
Inne reprezentatywne organizacje specyfikują kryteria odpowiednie dla swojej domeny działania. Ważniejszymi wśród nich są:
ELGA rozróżnia punktu widzenia producenta urządzeń do oczyszczania, wodę używaną we współczesnym laboratorium dzieli się wg następujących stopni jakości:
Woda jakości podstawowej ma najniższy stopień czystości - normalnie ma
przewodnictwo 1-50 µS/cm. Może być wyprodukowana samodzielnie przez słabo-zasadowe żywice
aniono-wymienne, przez odwróconą osmozę lub przez pojedynczą destylację. Typowe
zastosowania dla wody jakości podstawowej obejmują płukanie szkła oraz zasilanie
maszyn myjących.
Woda dejonizowana typowo ma przewodnictwo od 1,0 do 0,1 µS/cm (t.j. rezystywność od
1,0 do 10,0 MΩ·cm), i jest produkowana przez dejonizację na złożu
mieszanym przy zastosowaniu silnie-zasadowych żywic aniono-wymiennych. Może
posiadać względnie wysoki i zmienny poziom zanieczyszczenia organicznego i
bakteryjnego. Jest używana do różnych
celów, w tym do płukania, przygotowania standardów analitycznych i reagentów
ogólnego przeznaczenia i rozcieńczania próbek.
Woda generalnej jakości laboratoryjnej nie tylko ma wysoką czystość w zakresie jonów, ale
też niskie poziomy zawartości związków organicznych i mikroorganizmów. Typowa specyfikacja
takiej wody to przewodnictwo <1,0 µS/cm (rezystywność >1,0 MΩ·cm),
zawartość całkowitego węgla organicznego (TOC) mniejsza niż 50 ppb oraz liczba bakterii poniżej
1 CFU/ml. Woda tej jakości może być użyta w wielkiej różnorodności zastosowań,
poczynając od przygotowania reagentów i roztworów buforowych, do przygotowania
podłoży do hodowli komórek i badań mikrobiologicznych. Woda generalnej jakości
laboratoryjnej może być wyprodukowana przez podwójną destylację lub przez
systemy oczyszczania wody wykorzystujące odwróconą osmozę oraz wymianę jonową
lub EDI oraz dodatkowo także absorpcję i UV.
Woda ultra-czysta jest wodą osiągającą teoretyczne poziomy czystości w
zakresie przewodnictwa, zawartości
organiki, liczby cząstek stałych i bakterii. Taki poziom czystości jest osiągany przez
„wygładzanie” wody, która została wstępnie oczyszczona przez dejonizację, odwróconą
osmozę lub destylację. Typowo, woda ultra-czysta posiada rezystywność 18,2 MΩ·cm,
TOC <10 ppb C, filtrowanie do 0,1 µm lub
poniżej, oraz liczbę bakterii poniżej 1 CFU/ml. Woda ultra-czysta
jest wymagana do różnych czułych technik
analitycznych takich jak wysokosprawna chromatografia cieczowa (HPLC), chromatografia jonowa
(IC) oraz spektrometria masowa z jonizacją w plazmie indukcyjnie sprzężonej (ICP-MS).
Ultra-czysta woda apirogenna jest używana do zastosowań
takich jak kultury tkankowe ssaków.
Ultrafiltracja jest stosowana do usuwania wszelkich znaczących
poziomów zawartości biologicznie aktywnych substancji związków takich jak
endotoksyny (typowo < 0,005 IU/ml) i nukleazy i proteazy (niewykrywalne).